Nationaal park Sleeswijk-Holsteinse Waddenzee (Nationalpark Schleswig-Holsteinisches Wattenmeer)

Nationaal park Sleeswijk-Holsteinse Waddenzee (Duits: Nationalpark Schleswig-Holsteinisches Wattenmeer) is een nationaal park in de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein. Het park is in 1985 door de Landdag van Sleeswijk-Holstein als nationaal park aangewezen op basis van de speciale nationale parkenwetgeving ('Nationalparkgesetz') en daarna, in 1999, signifikant vergroot. Met de vorming van dit nationale park en de aansluitende nationale parken Niedersächsisches Wattenmeer en Hamburgisches Wattenmeer is een groot deel van de Duitse Waddenzee beschermd. Met een oppervlakte van 4410 km² is het park met afstand het grootste nationale park van Duitsland.
Het park strekt zich uit van de Duits-Deense zeegrens in de Noordzee tot de Elbemonding in het zuiden. Van het park ligt 68% permanent onder water en 30% valt periodiek droog. Het land bestaat grotendeels uit zoutwatermoeras. In het park liggen enkele van de voor dit deel van het waddengebied kenmerkende duin- en dijkloze waddeneilanden, de Halligen. Typisch voor dit deel van de Waddenzee zijn de vele bruinvissen en brandganzen en het talrijke zeegras.
Behalve als nationaal park geniet het gebied internationale bescherming. Het is onder meer aangewezen als UNESCO-biosfeerreservaat en UNESCO-werelderfgoed.